δεν μ' αγαπούν οι Κυριακές

Πάλι άρχισε να ψιλοβρέχει.

Τάισα τα σκυλιά. 

Μύριζε το χώμα. 

Ακούγονταν οι στάλες πάνω στο πολυκαρβονικό. 

Σε άλλη περίπτωση θα έλεγα: "όμορφα!". 

Από χθες όμως απλώς σπρώχνω τις ώρες. 

Να φύγουν.

Νάρθει η Δευτέρα.

Τώρα κατάλαβα πως αυτή την Κυριακή είχα μια ώρα λιγότερη να σκοτώσω. 

Την εξαϋλωμένη θερινή ώρα. 

Δεν αγαπώ τις Κυριακές και ούτε αυτές με αγαπούν.  

Είμαι θυμωμένη. 

Με ποιον; 

Έχει σημασία; 

Ίσως περισσότερο με μένα. 

Με σένα...